Lucas & Arthur Jussen

In Unison – het dubbelconcert geschreven voor pianobroers Jussen – is een feeëriek stuk dat buik en hoofd bedient *****

dinsdag 13 maart 2018

De titel verwijst naar de – in ieder geval voor de buitenwereld – onafscheidelijke broers, die partijen hebben gekregen die vaak maar nét van elkaar afwijken. Hoe goed het is? Zeg maar van het niveau-John Adams.

In Unison - het dubbelconcert geschreven voor pianobroers Jussen - is een feeëriek stuk dat buik en hoofd bedient *****

In Unison

Dubbelconcert voor Lucas en Arthur Jussen (piano’s) door Joey Roukens. Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Emilio Pomàrico. 10/3, Concertgebouw, A’dam.

Joey Roukens (35) is zo’n componist die je al na twee maten herkent. Hij zoekt zijn materiaal zowel in het klassieke repertoire als in alles wat ‘lowbrow’ heet te zijn, van filmmuziek tot techno: hij houdt van een stevige puls. Dat hij wat kan, wisten we. Maar na zijn nieuwste werk te hebben gehoord, vraag je je af of er in Nederland op dit moment een componist is die meer uit een orkest weet te halen dan hij.
In Unison heet het dubbelconcert dat hij schreef voor de pianobroers Lucas en Arthur Jussen en het Radio Filharmonisch. De titel verwijst naar de – in ieder geval voor de buitenwereld – onafscheidelijke broers, die partijen hebben gekregen die vaak maar nét van elkaar afwijken. Hoe goed het is? Zeg maar van het niveau-John Adams.
Het stuk, dat in de ZaterdagMatinee in het Concertgebouw ten doop gehouden werd, is een feeëriek, driedelig concert dat buik en hoofd bedient. Cheesy elementen te over. Maar hoor hoe slim Roukens ermee speelt. Neem die passage in het tweede deel: terwijl de Jussens een comfortabele partij hebben en de violen onder begeleiding van een celesta tsjirpen in de hoogte, klinkt een dreigende tromroffel, maar zo zacht dat je je er nauwelijks van bewust bent. Steeds als de muziek te aangenaam dreigt te worden, gooit Roukens de boel om. Na deel twee klinken oh’s en ah’s.

Het Radio Filharmonisch klinkt onder dirigent Emilio Pomàrico royaal en speelt met voldoende ritmische precisie, de Jussens laten hun partijen flonkeren. Ook leuk: de solo voor die derde Jussen – vader Paul is paukenist bij het RFO. Na de pauze wil je die Tweede symfonie van Prokofjev niet meer, maar denk je: nog een keer alsjeblieft.

Merlijn Kerkhof, De Volkskrant 13.3.2018

Site by Alsjeblaft!