Impromptu’s, Fantasie, Polonaises

dinsdag 27 september 2011

Klassieke Zaken – 23 september 2011
Interview: Wenneke Savenije

De pianobroers Lucas en Arthur Jussen ruimen hun tweede cd in voor Franz Schubert. Ze spelen zijn muziek al van kinds af aan. “Soms gaat hij de grenzen te buiten en ontstaan de mooiste stukken.”

Jullie eerste cd met werken van Beethoven kreeg vorig jaar in een mum van tijd platina. Daarna wonnen jullie de Edison Publieksprijs. Heeft het succes jullie veranderd? Arthur (15): “We wisten vantevoren natuurlijk niet dat het zo zou lopen. Juist omdat ik zonder verwachtingen die eerste cd heb gemaakt, heb ik er veel plezier aan beleefd. En als het dan zo uitpakt is dat leuk. Maar ik ben er niet harder door gaan werken, dat deed ik altijd al.” Lucas (18): “Onze bekendheid is inderdaad toegenomen. We worden voor nog meer fantastische concerten gevraagd, zelfs in het buitenland. Maar ons doel is nog steeds de muziek zélf.”

Sommige critici vonden dat die Beethovenopname te vroeg is gemaakt. Wat denken jullie zelf? Arthur: ‘Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat we te jong waren. En misschien hebben ze ook wel gelijk. Maar tegelijkertijd is dat nu juist onze kracht.” Lucas: “Het heeft bovendien als voordeel dat we nieuw publiek aanspreken. Later zullen we misschien nog eens terugluisteren en zeggen: Goh, dat zou ik nu nooit meer zo spelen. Maar dat gebeurt toch ook met cd’s die je opneemt op je veertigste?”

Jullie nieuwe dubbel-cd is gewijd aan Franz Schubert. Arthur: “We kennen zijn muziek al van kinds af aan. We hebben hem veel gespeeld toen we een jaar bij Maria João Pires heben gewoond.” Lucas: “Schubert is een prachtige componist. Soms gaat hij de grenzen van wat muzikaal aanvaardbaar is te buiten en juist daardoor ontstaan de mooiste stukken.”

Benaderen jullie Schubert anders dan Beethoven? Lucas: “Schubert is natuurlijk compleet anders. Terwijl Beethoven een beroemdheid was die zich bewust was van de eeuwigheidswaarde van zijn muziek, componeerde Schubert vooral voor zichzelf en voor vrienden. Die intimiteit is in al zijn muziek terug te horen.” Arthur: “In de muziek van Beethoven zit meestal een bepaalde structuur waar je je aan kan houden. Bij Schubert ontbreekt dat soms, waardoor het juist zo geniaal en tegelijkertijd ook kwetsbaarder is.”

Hebben jullie kop of munt gedaan wie welke solostukken mocht spelen? Lucas: “Ik vond het leuker om de Impromptu’s opus 142 te spelen, die kende ik minder goed.” Arthur: “En ik had juist de Impromptu’s opus 90 relatief minder gespeeld. Bovendien vind ik dat je voor opus 142 net iets volwassener moet zijn dan voor opus 90.”

De Polonaises hebben bij jullie wel iets weg van vrolijke uitsmijters. Lucas: “We houden er rekening mee dat we straks weer stukjes op tv moeten spelen. Een impromptu is dan te lang, laat staan de vierhandige Fantasie.” Arthur: “Bovendien zijn Schuberts Polonaises redelijk onbekend. We hadden ook de Marche militaire op kunnen nemen, maar die kennen de meeste mensen al en dat is dan zo makkelijk.”

Wat leren jullie van Maria João Pires? Lucas: “Vooral om nooit als een machine te spelen.” Arthur: “Als ze in Nederland of in de buurt speelt, logeert ze altijd bij ons thuis. Terwijl zij kookt en wij studeren luistert ze en corrigeert ze ons waar nodig. Echte lessen van bijvoorbeeld een uur maken we niet meer zo veel mee.” Lucas: “We hebben bovendien wekelijks les van Jan Wijn en gaan af en toe naar Ton Hartsuiker. Juist die combinatie levert een goede balans op. Naar Ton gaan we vooral voor het moderne repertoire. We hebben veel Nederlandse muziek gedaan, zoals Schat en Pijper, Ketting en Badings.”

Blijven jullie ook in de toekomst samen optreden? Lucas: “Ik denk het wel. Maar niet noodzakelijkerwijs als vast duo.” Arthur: “Voorlopig gaan we het combineren: de ene keer samen, de andere keer solo.”

Lucas heeft onlangs z’n gymnasiumdiploma gehaald. Wat nu? “In januari 2012 ga ik naar Bloomington in de Verenigde Staten. Daar ga ik studeren bij Menahem Pressler, een van de oprichters van het Beaux Arts Trio.”

Wat is jullie ambitie? Lucas: “Het belangrijkste blijft onze ontwikkeling op de piano. Concerten geven en cd’s opnemen en alles wat daarbij komt kijken is natuurlijk fantastisch. Maar onze studie heeft de hoogste prioriteit.” Arthur: “Ik vind het allerbelangrijkste dat ik elke keer weer goed speel en tegen mezelf kan zeggen dat ik er alles aan heb gedaan.”